Is er leven na het Jeugdcultuurfonds? deel twee!

In mijn vorige blog beschreef ik het eerste halfjaar van mijn nieuwe werkzaam bestaan; als schrijver, verteller en strategisch adviseur in de cultuursector.

Als ik nu, aan het begin van 2019 terugkijk op het toch best aanzienlijke lijstje van opdrachten die ik kreeg en vooral kijk naar de resultaten, dan besef ik wat zo fijn is aan het zijn van freelancer. Je komt tijdelijk langszij en je doet en maakt hele concrete dingen. Ik maakte in het afgelopen jaar onder andere adviezen, een audiotour, inspiratiebijeenkomsten en subsidieaanvragen en zette daarmee een aantal zaken in beweging.

VRIJDAG

Bij deze fijne Groninger organisatie voor amateurkunst en cultuureducatie maakte ik in eerste instantie een plan voor meer kunst en cultuur in de wijken. Vervolgens begeleidde ik de start van het implementatieproces van dit plan. In november belegden we een inspiratiebijeenkomst met mooie voorbeelden van buiten, zoals Noordje uit Amsterdam en mooie voorbeelden uit Groningen zelf, zoals de Wijk de Wereld en de familiedag van het Groninger Museum. Ik was die dag de dagvoorzitter-die-haar-stem-kwijt-was, maar kon met behulp van lief publiek, een microfoon, thee en drop mezelf toch net verstaanbaar genoeg maken.

Fryslan

Voor de Provincie Fryslan maakte ik een advies hoe het cultuurbeleid opnieuw vorm te geven, een heel erg spannende en uitdagende opdracht. Op basis van mijn plan, ontwikkelde de Provincie nieuwe voornemens en namen een aantal van mijn adviezen over. Ik ben heel erg benieuwd hoe straks de nieuwe Provinciale Staten van Fryslan hiermee verder zullen gaan.

 

Vormgever Jelle Post vertaalde op mijn initiatief mijn SWOT-analyse visueel in een culturele landkaart.Ik geloof dat zoiets heel behulpzaam kan zijn bij de ontwikkeling van een nieuwe visie. Maak het maar eens zichtbaar en dan niet alleen in woorden.

 

 

In je Uppie

Mijn vriendin Alet Klarenbeek startte een kleine twee jaar geleden met een nieuwe beweging met de titel UP! om een nieuwe kijk op ouder worden te agenderen en promoten. Ik hielp haar met de ontwikkeling van een nieuw deelproject ‘In de Uppie’ waar ouderen praten over belangrijke thema’s die ze bezighouden, zoals spijt of afscheid, maar waar niet altijd ruimte of gelegenheid voor is. Ik leidde twee van die mooie gesprekken en zal dat ook in het nieuwe jaar gaan doen.

Radio Wongema

Sinds 2017 ben ik deeltijdbewoner van het fijne Groninger dorp Hornhuizen, waar Erik Wong een culturele hotspot heeft neergezet, Wongema. Bij Wongema gebeurt van alles voor mensen uit het dorp, uit de regio, het hele land én de wereld. Een soort werelddorpshuis. Wij starten dit jaar samen met Radio Wongema. We voerden vrolijke en weemoedige gesprekken en maakten er podcasts van, te beluisteren via de website van Wongema.

Stichting Gilat

Begin 2018 werd ik benaderd door Stichting Gilat, een geweldig particulier initiatief van de familie Eisenmann voor langdurig zieke kinderen. Ze zorgen voor theaters en culturele programmering in kinderziekenhuizen. We initieerden een expertmeeting samen met het LKCA en het Fonds voor Cultuurparticipatie, die ik mocht modereren. Het werd een indrukwekkende ochtend in oktober in het Emma Kinderziekenhuis in Amsterdam. Daar leerde ik bijvoorbeeld dat er tegenwoordig veel minder kinderen doodgaan aan zware ziektes (gelukkig!) maar dat dit mede tot gevolg heeft dat er maar liefst 500.000 kinderen in Nederland chronisch ziek zijn. En deze kinderen hebben dus ook recht op én behoefte aan cultuureducatie. Het FCP en het LKCA pakken dit nu op en daar gaan we zeker meer van horen.

Joods Cultureel Kwartier

Voor het Joods Cultureel Kwartier schreef ik aan het einde van dit jaar vier grote subsidieaanvragen. Dat vond ik geweldig om te doen omdat je in hele korte tijd moet kunnen begrijpen wat een organisatie wil ondernemen om dit goed en pakkend te kunnen opschrijven in een aanvraag voor een fonds. Als buitenstaander help je een organisatie doordat je vaak helderder kan zien wat nog niet scherp genoeg is, maar dat wel moet worden. Als een soort buitenboordmotor geef je daarmee vaart aan ontwikkelingen.

Herinneringscentrum Kamp Westerbork

Sinds april 2017 zit ik in de Raad van Toezicht van het Herinneringscentrum, wat ik beschouw als een belangrijke en eervolle taak. We zijn in het afgelopen jaar gestart met de werving voor een nieuwe directeur. Dirk Mulder verlaat de organisatie na bijna 34 jaar, dus dat is een hele uitdaging. Ik hoop dat de benoeming van een nieuwe directeur vroeg in het nieuwe jaar zijn beslag zal kunnen krijgen.

Terugkijken

Waar ik verder met tevredenheid op terugkijk? Ik heb veel gezwommen en gewandeld. Zoon Boaz kwam terug naar Amsterdam om te gaan studeren aan de UVA, wat erg gezellig is. Dochter Merav heeft het erg naar haar zin op de Reinwardt Academy. Ik schreef veel te weinig, maar was wel weer blij dat ik veel heb gelanterfant. Dat is ook belangrijk in het leven. Lekker niksen, boodschappen doen en koken, kletsen met vrienden en een beetje lezen voor je plezier.

 

 

 

2019 in Amsterdam en Groningen

Het nieuwe jaar brengt mij een grote en uitdagende opdracht. Het Amsterdams Fonds voor de Kunst vroeg of ik voor de adjunct-directeur een aantal taken wil waarnemen. Laurien Saraber gaat een halfjaar met sabbatical en ik ga met name de voorbereidingen treffen voor de nieuwe beleidsperiode. En dat vind ik leuk om te doen! Je zal mij daardoor ook weer veel meer in Amsterdam kunnen zien rondlopen. Let maar op!

Groningen; VRIJDAG en Open Joodse Huizen

Ook zal je me af en toe door Groningen kunnen zien OV-fietsen. Als adviseur van VRIJDAG blijf ik nog even actief, nu ook voor de binnenschoolse muziekeducatie.

Twee jaar geleden vertelde ik op 4 mei in het kader van Open Joodse Huizen over de oorlogsgeschiedenis van mijn familie in mijn ouderlijk huis in Groningen. Aanstaande 4 mei zal ik het oorlogsverhaal van oom Carel en tante Mina in hun voormalig huis vertellen, ook in Groningen en om de hoek van ons voormalige familiehuis. Ik deed al wat onderzoek naar hun geschiedenis en vind het belangrijk om daarover te kunnen vertellen in het huis waar ze geleefd hebben. Daardoor kunnen we ze herdenken. Dat is eigenlijk veel te weinig gebeurd, omdat erover is gezwegen. Ik zal er niet alleen over vertellen, maar ook over schrijven en jullie op de hoogte houden van de ontwikkelingen.

Ik heb eigenlijk maar één voornemen en dat is om meer te schrijven. Daar ben ik vandaag mee begonnen. Gelukkig nieuwjaar!

 

 

6 reacties op “Is er leven na het Jeugdcultuurfonds? deel twee!”

  1. annette schreef:

    Geweldig Bertien! Leuk dit allemaal te lezen, wat een productiviteit!

  2. sandra schreef:

    Bravo Bertien! Ga zo door met je goeie energie de wereld mooier maken…

  3. Fronnie schreef:

    Heerlijk om te lezen Bertien! Wonderbaarlijk mooi mens, wens je voluit een gelukkig 2019!

  4. Edith Andriesse schreef:

    Een fijn 2019 wordt dit. En laten we ook het voornemen te ontmoeten niet versloffen.